مفتخرییییییم

الان که به عقب برمیگردم... میبینم... تو تمام اون روزهایی که فکر میکردم.. درس نمیخونم... و واقعا هم نمیخوندم.. یا خیلی کم میخوندم... همون کتاب دست گرفتن ها... همون رو خوانی های سرسری... همون نیم نگاه ها یا... نکته نویسی ها... آزمون دادنو صحیح کردن آزمونها... الان کلی به دردم میخوره... من یک ماه مونده به کنکور... بی خیال کنترل خطی شده بود.. و از 3 ماه پیش تا الان به کتاب کنترل حتی نگاه هم نکرده بودم... امروز.. از صبح که پاشدم... جزوه ی کنترل جلوم بوده... ممکنه که کلا 3 ساعت بیشتر نخونده باشم..  ولی این 3ساعت برای من یعنی مثلا: 10 ساعت درس خوندن فاطی.... یا 20 ساعت درس خوندن طیبه!!... یا 50 ساعت درس خوندن نوشین!!.... یعنی من اگه به انداره ی اونا میخوندم.... الان... الان... منم پیش فروغ و مریم و شیوا بودم... امیر کبیر و علم و صنعت و شریف میپلکیدم!...... و فوق لیسانسمو گرفته بودم و...

امروز که کنترل خوندم... و همچنان هم میخوام بخونم.... به خودم افتخار کردم... من؟... دختری با استعداد های ویژه!!...... :دی...

حالا یه چیزی!.. فروغ... سالها توی مدرسه بغل دستم مینشست... فوق العاده تیز هوش بود...  کنکور که دادیم... اون رتبش 2 رقمی شد... رفت امیر کبیر... من موندم پشت کنکور..... الان حتما داره ارشد برق میخونه... و ترم آخره.... ولی هیچ خبری ازش ندارم و سالهاست که ندیدمش!... حتی ایمیل و شماره ای هم ازش ندارم... تو اینترنت کلی اسم و فامیلشو سرچ کردم... گفتم شاید جایی مقاله ای چیزی داده باشه یه ایمیلی از خودش به جا گذاشته باشه... تو فیس بوک هم هر چی گشتم نبود!!... حالا اون... اگه تو گوگل الی پلی رو سرچ کنه منو میبینه..... ولی.... اون کجا و من کجا.....