طعم های خوش زندگی

طعم یه چیزایی همیشه به یاد آدم میمونه..... 

مثل ذاق پیتنک هایی که یواشکی از اون پیرمرده که یه مغازه ی کوچیک پیش مسجد امیرالمومنین داشت میخریدیم.... مثل آلوچه هایی که از یه پیرمرد دیگه تو خیابان دهقان میخریدیم... مثل پاستیل هایی که بابا هر بار از بازار تهران برام میخرید...  مثل شانسی هایی که توشون آرد نخودچی بود و از مش ناد علی میخریدیم.... مثل نوشمک های پرتقالی تو خونه ی بابزرگ که هنوز مزش زیر زبونمه و بی نظیر بودن و هیچ وقت دیگه مثلشونو نخوردم.... و اسمارتیز های عینکی... و لواشک های حبیبی.... کلوچه هایی که نونوایی سر کوچه همیشه لای نون هایی که ازش میخریدم میذاشت... 

الان... همه ی اینها(به جز شانسی هایی که توش آرد نخودچی بود) هنوز هستن ولی هیچکدومشون طعم قبلو نداره... 

عه!... یه چیزو یادم رفت!.... اون آدامس سکه ای ها.... اونا که رو کش آلمینیومی داشتن!!... شما یادتونه؟ 

شما طعم چی هنوز زیر زبونتونه؟؟