امسال اولین سالی بود که عید دزفول نبودم :)
با وجود تمام دلتنگیم برای دزفول، تهران موندن هم فاز خودشو داشت... اونم تنهایی... آرامش... سکوت... و همراه با کارای شرکت که تمومی نداشتن.
.
.
.
دیروز مامان اینا اومدن... با خودشون یه مرغ مینا آوردن... بابام داره تمام تلاششو میکنه تا کلمه جدید بهش یاد بده...
تو اتاق نشستم... بابام هی میگه الهه... الهه... الهه... میام بیرون میگم بله بابا؟... میگه هیچی میخوام به مینا یاد بدم بگه الهه!!!!
من هنوز شمارو میخوونم از سالها پیش..
خوشحالم :)