روزمره!

الان یهو یادم اومد که موضوع به این مهمی رو تو وبلاگم ننوشتم...

من از دست از بهترین و صمیمی ترین دوستم ناراحت بودم!... اونم میدونست که من خیلی ازش دلخورم... چند روز پیش همو دیدیم... اولش مثل قبل ناراحت بودم در حد انفجار!.... ولی بعدش.... با هم حرف زدیم و .... به نتیجه رسیدیم... الان اصلا از دستش دلخور نیستم... فکر میکنم دوستیمون خیلی بیشتر از قبله حتی!.. درسته که یه اتفاقی اونجوری که من میخواستم نشد... ولی حالا میفهمم که دوستم کار درستی کرده و تو دراز مدت به نفع 2تامونه... من تا عمر دارم دوستش دارم و ....

امروز ارشد ثبت نام کردم... ولی یه کم امیدم کم شده! اصلا درس نمیخونم آخه! نم چم شده! میخوام رو خودم کار کنم و شبا بیدار بمونم درس بخونم ولی ... زود خوابم میبره!... دیشب سعی کردم بیدار بمونم البته درس نخوندم ولی بیدار موندم!... یکم با پسر خاله اس ام اس بازی کردم... یه کمی هم جزوه ی تکنیکمو نگاه کردم!... امروز دوستم دپرس بود و همش مسیجای بیحال میداد... منم بهش گفتم ببین من دارم میخوووووونم... تو هم بشین بخون وگرنه من تهران قبول شدم حسودیت میشه!...

آرزوی کوتاه مدت من اینه که: منو عطیه  بیوالکتریک تهران قبول شیم بعدشم با هم خونه بگیریم... فک کنم در اینصورت خیلی بهم خوش میگذره... آخه واقعا دوسش دارم و لذت میبرم از حرف زدن باهاش... تنها کسیه که از در کنارش بودن خسته نمیشم! حالا اگه شوهر کنه من چیکار کنم!.. تهنا میشم!... فاطی و انگیزه اگه تهران قبول شن حتما میرن خونه آبجیاشون!... وگرنه اونا هم دوست دارم بیان!

میگم شیرازم خوبه هاااا... نه؟ فک کن... بیوالکتریک شیراز قبول شم!....

فعلا به جای درس خوندن همش نقشه میکشم!

امروز رفتم عکس اسکن کنم... هرکاری کردم ازم پول نگرفت!... شرمنده شدم!

بعدشم رفتم مغازه...  عمو داشت جوراب نوزادی قیمت میزد.... انقد خوشکل بودن که حد و حساب نداره... کلی ذوق کردم!... فک کنم مامان باباها خیلی لذت ببرن که واسه نوزادشون جوراب خوشکل میخرن... ( مگه چیه؟ نی نی دوست دارم خوب)

کلا همه ی اینا رو نوشتم تا اینو بگم:

من تو زندگیم هر وقت منتظر یه اتفاقی بودم نیوفتاده... ولی هروقت که انتظارشو نداشتم یا به اون چیز فکر نکردم دقیقا همونی که من میخوام شده!