درد دل

نمیدونم تا کی میخوام به نوشتنم اینجا ادامه بدم.... نمیدونم چرا!!!... ولی....  از وقتی که شروع به نوشتن کردم هر اتفاق بدی که برام میوفته... اولین فکری که به ذهنم میرسه اینه که وبلاگمو حذف کنم!.... میام و صفحه ی وبلاگمو باز میکنم... میرم که رو حذف وبلاگ کلیک کنم.... ولی این کارو نمیکنم... بعد از چند روز.... خوشحال میشم از اینکه حذفش نکردم!... اخه مگه من به جز این وبلاگ کجا رو دارم که مال خوده خوده خودم باشه؟..... و توش راحت باشم و حرفامو بزنم؟

.

. 

. 

. 

این جا شده خونه ی تنهایی ها.... خوشحالی ها.... و ناراحتی هام.... شده همدم من.... ولی.... شاید مجبور شم به زودی ترکش کنم!.....