روزمره

انقدر میگفت (آروم... آرومتر... یواش گفتم... با تو ام ها...)... که به جای اینکه حواسم به جلو باشه... تمام حواسم و نگاهم به عقربه ی سرعت شمار ماشین بود... یه نگاه به ساعت کردم... ۳:۳۲ لبخندی از رضایت رو لبم نشست... اولین بار بود... رانندگی نصف شب تو جاده را تجربه میکردم... با خودم گفتم (خوشم میاد که بهم پا میده... و فرصت میده تا همه چیو تجربه کنم)... یه لحظه اونی که عقب دراز کشیده بود بیدار شد... و تو خواب و بیداری با غرولند گفت... تو شب دادی رانندگی کنه.. اینم که مث تو تند میره... آخرین بار بود تو جاده باهات اومدم... گفتم چی شد؟...  خواب از سر جفتتون پرید:دی... و همچنان... تخته گاز... و لبخند رضایت و نگاه زیر چشمی به سرعت شمار... و اونم همچنان ادامه میداد... (آرومتر گفتم... اصلا بزن کنار...).. خب واقعا برام یه شب به یاد موندنی بود... بخصوص که با ذوق و شوق میروندم چون بعد از ۲ ماه میخواستم بیام خونه.... اونم خیلی اتفاقی... صبح بیدار شدم.. بابا زنگ زد و گفت اگه خواستی میتونی شب باهام بیای بریم دزفول!!!.... اینگونه شد که به جای شمال سر از جنوب دراوردم!!... و اینجا دزفول است... 

۱۰ شب حرکت کردیم... ۵ صبح رسیدیم و خوابیدیم... صبح بابا بیدارم کرد... گفت پاشو برو وسایلو از تو ماشین درار... رفتم بیرون... عجب آفتابی بود ها.... آفتاب خورد تو کله ام و حال کردم و بسی لذت بردم و دلم لک زده بود برای این آفتاب داغ:دی... برای خونه و اهل خونه.... چقدر همه بعد از دیدنم احساس خوشحالی میکنن:دی... دیروز عصر خاله زنگ زد من جواب دادم به شدت سورپرایز شد... بابزرگ نیز... مرضی نیز... نسیم نیز... و عمه ها که دیروز اومدن ببیننم نیز... و..... و حتی پیرمرد میوه فروش کنار خونه نیز:دی...