نمیدونم چرا نوشتن این پست انقدر طول کشید.... اولین باره که تو سال جدید دارم مینویسم اونم وقتی که یک دوازدهم سال رفت.... شاید بخاطر اتفاقای خیلی عجیبی بود که خیلی یهویی و افتاد و حسابی زندگیمونو تحت تاثیر قرار داد.... حالا کم کم می نویسم همه رو.... بعد از مدت ها دوری از دزفول الان چند ماهه دزفول نشین شدم خیلی لذت بخشه.... یه آرامش خاصی توشه.... یه زندگی خیلی راحت تر و مهم تر از همه یه خیال راحت بدون استرس درس و پروژه و کنکور و .....
خوشحالم که به روزی.. سال خوش و آرومی داشته باشین
دیگه یواش یواش داشت یادم میرفت همچین وبلاگیم داری، مشتاقانه منتظر پست های بعدیت هستم
سلام بر الی
خیلی خوبه که آدم بدونه قرار ماههای بعد چیکار کنه و میدونه که الان میتونه استراحت کنه!
ولی اینکه ندونی بعد چیکار میخوای بکنی... حتی اگه کاری نداشته باشی فقط استرس و درجا زدن های الکی داره